Deutsche Welle (DW)
Autor: Emir Numanović, Beč
Odgovorni urednik: Ivan Đerković
06.05.2013
May 6, 2013
Prvi pravoslavni hrišćani u Beču naselili su se još sredinom sedamnaestog veka. Danas je to moderna crkvena zajednica, koja se zalaže za otvorenu komunikaciju sa svim austrijskim građanima.
„Mislim da dosta Austrijanaca još nije upoznalo pravoslavnu crkvu, barem ne onako kako bi trebalo da je upoznaju. Mada se mora reći da su veoma tolerantni i da mi ovde živimo u slozi jedni pored drugih. Ali kada bi više upoznali pravoslavlje, mislim da bi se njime i oduševili“, tvrdi Aleksandrus Galanis, nakon što je obavio molitvu i upalio sveću u Hramu vaskrsenja Hristovog, srpskoj pravoslavnoj crkvi u drugom bečkom okrugu. Alaksandrus živi samo nekoliko ulica od ove crkve i često je posećuje, a ono što ga privlači pravoslavlju jeste, kako kaže, originalnost hrišćanstva.
Predstavljanje austrijskom društvu
Ta platforma o istoriji pravoslavlja i današnjim društvenim aktivnostima zajednice, pokrenuta je u saradnji sa Austrijskim sekretarom za integraciju, Sebastijanom Kurcom, i Bečkim integracionim fondom. Popović smatra da je znanje domicilnog stanovništva o pravoslavlju dosta široko, jer je pravoslavlje, kako navodi, integralni deo austrijskog društva još od vremena Austro-Ugarske monarhije. Pravoslavna crkva, takođe, intenzivno sarađuje sa katoličkom crkvom, i organizuje razna dešavanja na koja se pozivaju svi građani, bilo da je reč o dobrotvornim ili kulturnim manifestacijama. A i to je, kaže Popović, jedan od načina da se pravoslavlje predstavi austrijskom društvu.
„Još jedan od načina jeste, na primer i proslava Uskrsa. To slavlje se delom dešava u javnom prostoru, ispred crkve. Ljudi to vide, pitaju se šta se dešava i onda dolaze do informacija i tako upoznaju pravoslavlje. U Austriji takođe deluje ortodoksna biskupska konferencija, koja se bavi raznim temama sa kojima ide u javnost – briga o bolesnima, služba u zatvorima, religijska nastava u školama itd. Sve to je deo te višestrane komunikacije sa svim austrijskim građanima“, kaže Popović.
Autor: Emir Numanović, Beč
Odgovorni urednik: Ivan Đerković
06.05.2013
May 6, 2013
Prvi pravoslavni hrišćani u Beču naselili su se još sredinom sedamnaestog veka. Danas je to moderna crkvena zajednica, koja se zalaže za otvorenu komunikaciju sa svim austrijskim građanima.
„Mislim da dosta Austrijanaca još nije upoznalo pravoslavnu crkvu, barem ne onako kako bi trebalo da je upoznaju. Mada se mora reći da su veoma tolerantni i da mi ovde živimo u slozi jedni pored drugih. Ali kada bi više upoznali pravoslavlje, mislim da bi se njime i oduševili“, tvrdi Aleksandrus Galanis, nakon što je obavio molitvu i upalio sveću u Hramu vaskrsenja Hristovog, srpskoj pravoslavnoj crkvi u drugom bečkom okrugu. Alaksandrus živi samo nekoliko ulica od ove crkve i često je posećuje, a ono što ga privlači pravoslavlju jeste, kako kaže, originalnost hrišćanstva.
Aleksandrus Galanis
„Kada se ulazi u pravoslavnu crkvu, oseti se taj pravi hrišćanski duh. Druga stvar su ta pravoslavna srdačnost, duhovnost i ta meditacija u molitvi. To je izvorno i originalno hrišćanstvo. U katoličkoj ili protestantskoj crkvi to izgleda kao da je napušteno i modifikovano, a pravoslavlje je sačuvalo te stare korene. Meni lično bilo bi drago kada bi o tome više znali i moji austrijski sugrađani“, priča Aleksandrus, čiji je otac poreklom iz Grčke, a majka iz Srbije.
Prisutnost u javnosti
No, tu i tamo za pravoslavlje se interesuje i poneki Austrijanac, dodaje Dragoslav Dobojnica, koji u tom hramu prodaje sveće, ikone i knjige. „Pa dolaze, traže knjige i časopise, znači da ih zanima. Iako je to mali broj ljudi, ipak postoji neko interesovanje. Ima i naših koji su ovde rođeni i ne znaju ćirilicu, pa onda traže nešto na nemačkom jeziku ili bar na latinici“, priča Dobojnica.
Među časopisima koji se mogu dobiti u tom hramu, odnedavno se nalazi i besplatno crkveno glasilo „Pravoslavne crkvene novine“ (Orthodoxe Kirchenzeitung). Ta publikacija od jeseni izlazi na nemačkom jeziku i u njoj se mogu dobiti sve informacije o aktivnostima Pravoslavne crkvi u Austriji.
Te informacije namenjene su kako domicilnom, većinski katoličkom stanovništvu koje se interesuje za pravoslavlje, tako i članovima različitih pravoslavnih dijasporskih zajednica u Austriji, objašnjava Mihailo Popović, istoričar na Austrijskoj akademiji nauka, i sekretar austrijskog mitropolita Arsenijusa, sa sedištem u Beču.
Dragoslav Dobojnica
„U Austriji imamo nekoliko zajednica iz različitih zemalja, koje podležu različitim pravoslavnim jurisdikcijama. Ovde žive grčki, srpski, ruski, gruzijski, bugarski, rumunski i sirijski pravoslavci. Ideja je bila da se uspostavi jedna zajednička publikacija, u kojoj bi se prikazivalo sve što se dešava u pojedinim zajednicama. Časopis izlazi na nemačkom jeziku, kako te informacije ne bi bile dostupne samo jednoj zajednici, već svima, pa tako i austrijskoj javnosti. Smatramo da je dobro da što više ljudi poznaje strukturu pravoslavne zajednice u Austriji, koji praznici se kada i zašto slave i gde se može doći do dodatnih informacija“, objašnjava Popović.Predstavljanje austrijskom društvu
Ta platforma o istoriji pravoslavlja i današnjim društvenim aktivnostima zajednice, pokrenuta je u saradnji sa Austrijskim sekretarom za integraciju, Sebastijanom Kurcom, i Bečkim integracionim fondom. Popović smatra da je znanje domicilnog stanovništva o pravoslavlju dosta široko, jer je pravoslavlje, kako navodi, integralni deo austrijskog društva još od vremena Austro-Ugarske monarhije. Pravoslavna crkva, takođe, intenzivno sarađuje sa katoličkom crkvom, i organizuje razna dešavanja na koja se pozivaju svi građani, bilo da je reč o dobrotvornim ili kulturnim manifestacijama. A i to je, kaže Popović, jedan od načina da se pravoslavlje predstavi austrijskom društvu.
„Još jedan od načina jeste, na primer i proslava Uskrsa. To slavlje se delom dešava u javnom prostoru, ispred crkve. Ljudi to vide, pitaju se šta se dešava i onda dolaze do informacija i tako upoznaju pravoslavlje. U Austriji takođe deluje ortodoksna biskupska konferencija, koja se bavi raznim temama sa kojima ide u javnost – briga o bolesnima, služba u zatvorima, religijska nastava u školama itd. Sve to je deo te višestrane komunikacije sa svim austrijskim građanima“, kaže Popović.
Istoričar Mihailo Popović
Pravoslavlje u Austriji ima dugu istoriju
Sredinom 17. veka trgovci iz tadašnjeg Otomanskog carstva dovozili su robu u Beč, a među njima su se nalazili i pravoslavci iz raznih zemalja Jugoistočne Evrope. Neki od njih tu su se vremenom trajno nastanili i izgrađene su dve pravoslavne opštine. Obe su bile grčke jurisdikcije – grčka zajednica Svetog Đorđa i grčka zajednica Svete trojice – čije se dve crkve sve do danas nalaze u užem centru Beča. Danas taj grad broji gotovo petnaest pravoslavnih bogomolja, bilo da je reč o crkvama ili kapelama, a procenjuje se da u celoj Austriji danas živi 400.000 do 500.000 pravoslavaca različitih jurisdikcija.
O svemu tome, bilo bi važno informisati i austrijsku javnost, smatra i Aleksandrus Galanis, koji je neznanjem njegovih sugrađana o pravoslavlju, nekada znao da bude šokiran. „Pa kad se samo setim kako su me u školi pitali da li mi verujemo u Boga i da li jedemo svinjsko meso! Mnogi o tome, dakle, nemaju pojma i mislim da je i ovaj časopis, kao i sve druge aktivnosti Pravoslavne crkve u Austriji, veoma pozitivna i važna stvar.“
Autor: Emir Numanović, Beč
Odgovorni urednik: Ivan Đerković
*****
If you would like to get in touch with me, Aleksandra, please feel free to contact me at heroesofserbia@yahoo.com
*****